در سال های اخیر و با توجه به جلب شدن توجه جامعه جهانی به مسئله دریاچه ارومیه و در خطر نابودی قرار گرفتن آن، مطالعات و مقالات زیادی در این زمینه منتشر شده است. مقاله زیر، چکیده یکی از آخرین مقالاتی است که در این زمینه منتشر شده است.
محل مطالعه: دریاچه ارومیه در ایران
تمرکز مطالعه: علاقه شدید به احیای دریاچه های شور در حال خشک شدن وجود دارد. درباره دریاچه فوق شور ارومیه، اهدافی که دنبال می شوند عبارتند از سطح آب ۱۲۷۴٫۱ متر بالاتر از سطح دریا، شوری کمتر از ۲۶۳ گرم در لیتر و بازیابی آرتمیا تا حد تراکم کافی برای حمایت از فلامینگوها.
در این مقاله پیشنهاد شده است که اهداف گسترده تری برای افزایش انعطاف پذیری در مدیریت دریاچه در نظر گرفته شود. هشت هدف بازیابی پیشنهاد شده عبارتند از کاهش شوری، تراکم جمعیت پایداری از آرتمیا و فلامینگوها، کاهش غبار و گرد و خاک بستر دریاچه، حفظ یون های با ارزش تجاری و بهبود دسترسی تفریحی از سواحل.
در این پژوهش از ۴۰ سال داده تجربی و آزمایشگاهی، میدانی، ماهواره ای و مدل سازی داده های مربوط به هر سطح از دریاچه استفاده شده است. همچنین تعییرات در زمان و در ارتباط با عدم قطعیت های مرتبط با هر موضوع در نظر گرفته شده است.
در نهایت نشان داده شده است که:
– تغییرات دریاچه مانع از این می شود که بتوان سطح دقیقی را بعنوان هدف بازیابی انتخاب کرد.
– به نظر می رسد که هدف تعیین شده کنونی نمی تواند شوری را به اندازه ای کم کند که آرتمیا ها به تراکم کافی برسند.
– برای احیای سطح دریاچه نمیتوان به یک سطح همگرا (یکتا) بعنوان هدف رسید.
– با توجه به متغیر بودن سطح آب دریاچه در طی زمان، پیشنهاد می گردد تمرکز به خدمات مختلفی تغییر کند و مورد ارزیابی قرار گیرد.
– افزایش اطلاعات می بایست به استراتژی های مناسب و اهداف قابل دست یابی بینجامد. بنابراین لزوم جمع آوری اطلاعات بیشتر احساس می گردد.
- تصویر شاخص این پست از سایت سازمان نقشه برداری کشور برداشته شده است.