سیل یکی از رایج ترین خطرات در ایران است که باعث آسیب ها و صدمات بسیار زیادی نسبت به حوادث طبیعی دیگر می شود. سیلاب می تواند بر تاسیسات آب و فاضلاب اثر بگذارد که این آسیب ها می تواند شامل از دست رفتن برق، خسارت به دارایی ها و شرایط خطرناک برای پرسنل شاغل در آن بخش ها باشد. با تغییرات فصلی و افزایش گرمای کره زمین، جاری شدن سیل یک چالش مداوم برای تاسیسات آب آشامیدنی و فاضلاب است. البته سیل ها به صورت فصلی رخ می دهند.
مقاومت و پایداری در برابر سیل و کاهش شدت آن
برای بخش آب، “انعطاف پذیری و مقاومت در برابر سیل ” وابسته به توانایی تاسیسات آب و فاضلاب برای تاب آوردن در برابر حادثه سیل، به حداقل رساندن خسارت ها و بازیابی سریع از اختلالات ایجاد شده در سرویس است. تاسیسات شهری می توانند با اجرای اقدامات کاهشی، مقاومت و پایداری ایجاد کنند. یک اقدام کاهشی می تواند فعالیت های برنامه ریزی اضطراری، اصلاح/ به روز رسانی تجهیزات یا پروژه ساخت/ سرمایه گذاری جدید باشد. نمونه هایی از اقدامات کاهشی عبارتند از:
- برنامه واکنش اضطراری
- رفع موانع موجود درباره دارایی های کلیدی
- افزایش تجهیزات الکتریکی
- تهیه ژنراتورهای اضطراری
- کارگذاردن مخازن شیمیایی
اجرای این اقدامات کاهشی نیازمند سرمایه گذاری مالی توسط مراکز خدمات شهری است. با این وجود کاهش سیل می تواند از هزینه های خطرهای وارده جلوگیری کند و مراکز خدمات شهری را قادر به تامین خدمات قابل اطمینان به مشتریان در هنگام حادثه بنماید.
در این سلسله مطالب که با استفاده از دستورالعمل پایداری در برابر سیلاب EPA تهیه شده، راه حل هایی در راستای ایجاد مقاومت و پایداری در برابر سیلاب در استان البرز ارائه خواهد گردید.
- تصویر شاخص پست از این سایت برداشته شده است.