زینب امیری تجربیات و مهارت های حرفه ای من در حوضه فناوری آب
امروزه بیش از هر زمان دیگری، مسائل مرتبط با آب نیاز به مدیریت دارد؛ از کمبود شدید آب گرفته تا تغییرات شدید اقلیمی و تکه‌تکه شدن منابع آبی. برای افرادی که سیستم‌های آب شهری را مدیریت می‌کنند، مانند برنامه ریزان شهر و مدیران تأسیسات، تصمیم‌گیری سختی خواهد بود که مقابله با کدام چالش‌ها را در اولویت قرار دهند.
علاوه بر این، نیازهای مرتبط با آب در سرتاسر جهان در حال افزایش هستند و از طرفی دستگاه‌های هیدرولوژیک ثابت نیستند. این به معنای لزوم تطبیق سبک‌های مدیریتی و اتخاذ روش‌های جدید است. ولی سؤال مهم این است که این روش‌ها کدم‌اند و ما باید از کجا شروع کنیم؟
۱- اعمال رویکرد مدیریت آب شهری یکپارچه
سیستم‌های آب طبیعی و ساخته دست بشر ذاتاً به‌هم‌پیوسته هستند. به‌عنوان‌مثال سیستم‌های جمع‌آوری آب‌های سطحی ما به رودخانه‌ها وصل‌اند و تحت تأثیر بلایای طبیعی مانند طغیان رودخانه‌ها قرار می‌گیرند. یا سیستم‌های تأمین آب شهری ما، از منابع سطحی یا زیرزمینی آب تغذیه می‌شوند و به مصرف‌کنندگان انتقال پیدا می‌کنند و به‌شدت تحت تأثیر دمای هوا و مقدار بارندگی هستند. اجرای خطوط لوله نیز بستگی به شرایط خاک و دمای هوا و رطوبت متغیر دارد که خود از طرفی به مخازن و از طرفی به واحدهای کوچک‌تر مصرف‌کننده آب اتصال دارند؛ اما هنوز بسیاری این سیستم‌ها را در سیلوها مشاهده و هدایت می‌کنند که این مسئله باعث تصمیم‌گیری‌های جدا از هم می‌شود که هرگز نمی‌تواند تعاملات این سیستم‌ها را در نظر بگیرد.
یک رویکرد مدیریت آب شهری یکپارچه (IUWM) چرخه آب شهری را به‌عنوان یک سیستم واحد یکپارچه در نظر می‌گیرد که در آن همه منابع و سیستم‌های آب به‌صورت فراگیر و مشترک مدیریت می‌شوند. رویکرد IUWM ما را مجبور می‌کند روابط خود را با سیستم‌های آب و روابط آن‌ها با یکدیگر را دوباره ارزیابی کنیم. با استفاده از یک دیدگاه یکپارچه، می‌توان این سیستم‌ها و مسائل آن‌ها را با نگاه کلی‌تری مدیریت کرد.
۲- سرمایه‌گذاری در فناوری‌های پیشرفته‌تر
با استفاده از داده‌های مربوط به آب و زیرساخت‌های آن در تجزیه‌وتحلیل و سرمایه‌گذاری در ابزارهای هوشمند به شما کمک می‌کند تا سریع‌تر تصمیمات درست را بگیرید. فن‌آوری‌های پیشرفته مدیریت آب می‌توانند به‌طور کارآمد داده‌های پیچیده را از انواع منابع مختلف در زمان واقعی جمع‌آوری، ترکیب و تجزیه‌وتحلیل کنند که در هنگام تصمیم‌گیری در شرایط اضطراری بسیار ارزشمند است.
ناگفته نماند، این فن‌آوری‌ها می‌توانند به تهیه تجزیه‌وتحلیل سیستم‌ها و پیش‌بینی‌های زمان واقعی برای جلوگیری یا کاهش اثرات اختلالات احتمالی یا بلایا کمک کنند( یک و دو ).
بااین‌حال، نباید با همه ابزارهای مدل‌سازی آب به‌طور یکسان رفتار کرد. برای به دست آوردن بیشترین ارزش از تجزیه‌وتحلیل‌های سفارشی سیستم‌های آب خود، فن‌آوری‌هایی را انتخاب کنید که مقیاس‌پذیر باشند تا بتوانید تحولات اجتناب‌ناپذیر آینده سیستم را تجزیه‌وتحلیل کنید.
۳- اولویت‌بندی سرمایه‌گذاری‌های سیستم آب با استفاده از داده‌ها
باید دانست که کدام‌یک از سرمایه‌گذاری‌های سیستم آب باید در اولویت قرار گیرد. با استفاده از داده‌های خود و تبدیل آن‌ها به دانش می‌توانید مداخلات مختلف را شبیه‌سازی کرده و تأثیرات آن‌ها را مقایسه کنید. به‌عنوان‌مثال، شما می‌توانید تعیین کنید که کدام‌یک از اقدامات تداخلی در توسعه کم اثر (LIDs) شایسته پیگیری در کوتاه‌مدت و بلندمدت هستند و بیشترین بازده سرمایه را فراهم می‌کنند.
ابزارهای خاصی وجود دارند که از داده‌های شما برای شبیه‌سازی سناریوهای آینده مربوط به تغییر آب‌وهوا و بلایای طبیعی برای درک بهتر سیستم آب شما استفاده می‌کنند. با استفاده از این اطلاعات، می‌توانید تجزیه‌وتحلیل هزینه‌ها را انجام دهید، برنامه‌های مدیریت اضطراری را تهیه کنید و با اطمینان تصمیم بگیرید کدام زیرساخت برای مقاومت سیستم آب شما بیشتر موردنیاز است.
مدل‌های برنامه‌ریزی یکپارچه آب شهری در ایران نیز وجود دارد که در مطالب بعدی به آن‌ها پرداخته می‌شود.
این مقاله از این لینک برگرفته شده است.
