هرساله مقدار در حال افزایشی از یخ دریاها در قطب شمال آب می‌شود. این مسئله ممکن است که به یک عکس‌العمل زنجیره‌ای را بیاغازد که منجر به تولید فزاینده جلبک‌ها و بنابراین غذای بیشتر برای موجودات دریایی شود.

 

تالاب‌های ذوب‌شده، نور و گرمای بیشتری برای یخ و آب‌های لایه‌های زیرین تأمین می‌کند، اما در حال حاضر قضیه این‌طور شده که این مسئله ممکن است اثر مستقیم‌تر و بااهمیت‌تری بر زندگی در آب‌های قطب شمال داشته باشد.

حصیرهای جلبک و باکتری می‌توانند در تالاب‌های ذوب‌شده نمو کرده و تأمین‌کننده غذا برای موجودات دریایی باشند. این نتیجه‌گیری محققان در نشریه دوره‌ای زیست‌شناسی قطبی است.

 

مالکیت اکوسیستم‌های کوچک

هایدی لوئیز سورنسن، نویسنده اول این مقاله توضیح می‌دهد: تالاب‌های ذوب‌شده می‌توانند اکوسیستم‌های کوچک خود را شکل دهند. وقتی‌که تمامی یخ‌های دریاها در تابستان آب شوند، جلبک‌ها و موجودات دیگر دریاچه‌های کوچک، در آب دریاهای اطرافشان انتشار می‌یابند. برخی از این مواد غذایی، فوراً توسط موجودات که در سطوح بالای ستون دریا زندگی می‌کنند بلعیده می‌شود. دیگر مواد غذایی در آب فرو می‌رود و توسط ماهی‌های مقیم در کف دریاها خورده می‌شود.

با توجه به اینکه نواحی بزرگ‌تر و بزرگ‌تری از دریاچه‌های آب‌شده در قطب شمال در حال شکل گرفتن هستند، می‌توانیم انتظار انتشار مواد غذایی بیشتر و بیشتر برای موجوداتِ دریاهای قطبی داشته باشیم.

هایدی لوئیز سورنسن در رساله دکترای خود در دانشگاه دانمارک جنوبی (SDU)، به مطالعه برخی از این پدیده‌ها در دریاچه‌های ذوب‌شده شمال شرقی گرینلند پرداخته است.

 

غذایی برای خوک‌های آبی و خیارهای دریایی

در قسمت بالایی ستون دریاها، عمدتاً کریل ها (نوعی میگو) و پاروپایان‌ها (گروه کوچکی از جانوران سخت‌پوست دریایی) هستند که از جلبک‌های غنی از مواد مغذی و باکتری‌های ایجادشده از دریاچه‌های ذوب‌شده سود می‌برند. این موجودات توسط جانوران بزرگ‌تر متنوعی خورده می‌شوند، از امپیفودها (دوجورپایان؛ سخت‌پوستانی با ظاهری مانند میگو و طول ۱ تا ۱۴۰ میلی‌متر) گرفته تا ماهی‌ها و خوک‌های دریایی و نهنگ‌ها. در عمق‌های بیشتر، این ساکنین بستر دریاها مانند خیارهای دریایی و ستاره‌های شکننده (دریایی) هستند که از جلبک‌های غرق‌شده استفاده می‌کنند.

اکنون محققان هشدار داده‌اند که ممکن است موجودات بیولوژیکی ساده‌ای در دریاچه‌های ذوب‌شده رشد کنند که ممکن است از جوامع گوناگونی حمایت کنند؛ اما تاکنون مشخص نشده که چرا گاهی اوقات موجودات زنده بسیار زیادی در این تالاب‌ها به وجود آمده‌اند و در مواد دیگر تقریباً هیچ‌کدام وجود نداشته‌اند.

بر اساس این مطالعه جدید، مواد مغذی کلمه کلیدی است. وقتی‌که مواد مغذی مثل فسفر و نیتروژن راه خود را به درون تالاب‌ها پیدا می‌کنند، تمامی جوامع جلبک و میکرواورگانیزم‌ها می‌توانند شکوفا شوند.

از نواحی قطبی سیبری

پروفسور رونی گلاد از گروه زیست‌شناسی دانشگاه SDU دانمارک می‌گوید: مواد مغذی می‌توانند از راه‌های مختلفی به درون تالاب‌های مذاب راه پیدا کننده مثلاً می‌توانند به‌وسیله امواج دریا شسته شوند، یا می‌توانند به‌وسیله طوفان‌های گردوغبار از خشکی‌ها (مثل سیبری) انتقال داده شوند، یا در زمان بارندگی می‌توانند توسط یخ‌ها از ساحل شسته شوند. درنهایت پرندگان مهاجر یا دیگر حیوانات بزرگی که بر روی یخ‌ها استراحت می‌کنند، می‌توانند از خود منابعی از مواد مغذی بر جا بگذارند.

تغییرات جوی، طوفان‌های بیشتر و بارندگی‌های بیشتر به همراه دارد، پس باید انتظار داشته باشیم که مواد مغذی بیشتری از محیط اطراف به داخل تالاب‌های مذاب انتشار یابند. این شرایط به‌علاوه این واقعیت که تالاب‌های مذاب، رو به افزایش‌اند، می‌تواند به افزایش بهره‌وری در زندگی جانوران و گیاهان در دریاهای قطبی کمک کند.

 

گرم‌تر و بادخیز تر

عوامل دیگری وجود دارد که ممکن است به افزایش باروری و حاصلخیزی در دریاهای قطبی کمک کند:

وقتی‌که یخ‌ها ناپدید می‌شوند، نور می‌تواند به داخل آب دریاها نفوذ کند. وقتی‌که هوای خشکی‌ها گرم‌تر می‌شود، این امر باعث ایجاد آب ذوب‌شده بیشتری می‌شود که به داخل دریاها جریان می‌یابد و در خود مواد مغذی حمل می‌کند.

 

 

کاری که محققان انجام دادند

شش تالاب آب‌شده در یانگ ساوند در شمال شرقی گرینلند انتخاب شدند: ۲ حوضه طبیعی و ۴ حوضه مصنوعی. فسفر و نیتروژن (مواد مغذی که به‌عنوان کودهای باغبانی نیز شناخته‌شده هستند)، در ترکیب‌های مختلف، به چهار تالاب اضافه شدند درحالی‌که دوتای دیگر به‌عنوان دریاچه‌های کنترلی به کار می‌رفتند.

برای یک دوره تا سیزده‌روزه، سورنسن پارامترهای بسیار مختلفی را در آب ذوب‌شده اندازه‌گیری کرد، مانند حجم کلروفیل a: رنگ‌دانه‌ای که به جلبک‌ها توانایی جذب انرژی از نور را می‌دهد. مقدار فسفر و نیتروژن در تالاب‌های غنی‌شده، ۲ تا ۱۰ برابر بیشتر از تالاب‌های تحت کنترل بوده و گواهی بر افزایش مقدار جلبک‌ها بود.

دلیل اینکه تعداد تالاب‌های مذاب رو به افزایش است

گرم شدن زمین باعث ذوب شدن بیشتر و بیشتر یخ‌های دریاها می‌شود که به‌طور بالقوه باعث افزایش تشکیل تالاب‌های ذوب‌شده می‌گردد. ماهواره‌های ناسا، به‌تازگی کوچک‌ترین توزیع از یخ‌های دریاها در قطب تاکنون را اندازه‌گیری کرده‌اند. تالاب‌های مذاب، یخ‌ها را تیره‌تر کرده، بنابراین آن‌ها بیشتر نور را جذب می‌کنند تا بازتاب دهند و درنتیجه گرم می‌شوند. این باعث تسریع ذوب شدن می‌شود. عکس‌های ماهواره‌ای نشان می‌دهند که این دریاچه‌های ذوب‌شده، هر سال بزرگ‌تر می‌شوند.